Το σκίτσο είναι κάτι που όλοι μπορούν να κάνουν, με μικρή ή μεγάλη επιτυχία. Αυτό που είναι αξιοπερίεργο, όμως, είναι πως, ακόμα κι αν το σκίτσο δεν είναι καλά σχεδιασμένο ή αποκλίνει πολύ από την πραγματικότητα, έχουμε την ικανότητα να αναγνωρίζουμε το αντικείμενο που απεικονίζεται.
Αν λοιπόν, σου αρέσει να φτιάχνεις σκίτσα, θες να παίξεις, για παράδειγμα Pictionary, και δεν έχεις παρέα, μην αγχώνεσαι. Τώρα πλέον, μπορείς να παίξεις και με μια μηχανή. Ερευνητές του Institute of Technology στο Βερολίνο και του Πανεπιστήμιου Brown στο Providence, Rhode Island, εκπαιδεύουν έναν υπολογιστή να αναγνωρίζει ανθρώπινα σκίτσα. Αντί να προσπαθούν να διδάξουν στον υπολογιστή μια σειρά από θεμελιώδεις γραμμές και σχήματα, τον εκπαιδεύουν χρησιμοποιώντας τεχνικές εκμάθησης με βάση σχέδια που υπάρχουν μαζικά στο διαδίκτυο, έτσι ώστε ο υπολογιστής να κάνει μια καλύτερη εικασία σχετικά με την κατηγορία στην οποία πρέπει να ανήκει το σκίτσο, με βάση τη διάταξη και τις γραμμές του.
Οι άνθρωποι μπόρεσαν εύκολα να αντιμετωπίσουν τον υπολογιστή σε μια βάση δεδομένων με 20.000 σκίτσα από 250 διαφορετικές κατηγορίες, αναγνωρίζοντας 73% από το σύνολο των σκίτσων σωστά. Ο εκπαιδευμένος υπολογιστής μπόρεσε να αναγνωρίσει μόνο το 56% από τα σκίτσα σωστά.
Η βάση δεδομένων δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το Amazon's Mechanical Turk, όπου οι άνθρωποι μπορούν να εκτελέσουν απλές εργασίες με ένα μικρό αντίτιμο. Αυτό σημαίνει, πως οι ερευνητές μπόρεσαν να συγκεντρώσουν στοιχεία σχετικά με το πως τείνουν να σχεδιάσουν οι άνθρωποι διάφορα αντικείμενα. Η έρευνα τους αναφέρει πως τα σκίτσα ξεκινούν συνήθως με τις μεγαλύτερες γραμμές, ενώ το μήκος της διαδρομής μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, για την σχεδίαση μιας ντομάτας οι άνθρωποι έτειναν να σχεδιάζουν πρώτα το περίγραμμα και με φορά αριστερόστροφη.
Η έρευνά τους παρουσιάστηκε στο πρόσφατο συνέδριο SIGGRAPH στο Los Angeles.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου