Το ΜΙΤ δίνει λύση στις πετρελαιοκηλίδες

    Μετά την πετρελαιοκηλίδα του Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικού, ακούστηκαν πολλές προτάσεις για να βοηθήσουν στην μείωση της καταστροφής.

    Τώρα τα φωτεινά μυαλά του ΜΙΤ υποστηρίζουν ότι έχουν αναπτύξει μια νέα τεχνική διαχωρισμού του πετρελαίου από το νερό, που χρησιμοποιεί μαγνήτες, και ελπίζουν πως θα εφαρμοστεί στο μέλλον, αν συμβεί ξανά κάποιο παρόμοιο καταστροφικό γεγονός.




    Η ομάδα αποτελείται από τους Shahriar Khushrushahi (διδακτορικός στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του ΜΙΤ), Markus Zahn (Καθηγητής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών) και T. Alan Hatton ( καθηγητής Χημικών Μηχανικών).

    Κατά την έρευνά της, η ομάδα του ΜΙΤ χρησιμοποίησε νερό-απωθητικά σιδηρούχα νανοσωματίδια, τα οποία αναμειγνύονται με το πετρέλαιο, έτσι ώστε να μπορέσει να διαχωριστεί αργότερα με μαγνήτες. Τα νανοσωματίδια μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν όταν θα έχουν απομακρυνθεί μαγνητικώς από το λάδι.

    "Υπάρχουν πολύ καλά αποτελέσματα από προηγούμενη έρευνα, για το διαχωρισμό του νερού από τα λεγόμενα ferrofluids- υγρά στα οποία έχουν προστεθεί μαγνητικά νανοσωματίδια." δήλωσε ο Zahn.
    "Η διαδικασία περιλαμβάνει την άντληση ενός μίγματος νερού και ferrofluid μέσω ενός καναλιού, ενώ οι μαγνήτες έξω από το κανάλι κατευθύνουν την ροή του ferrofluid, και είτε το εκτρέπουν σε ένα πλευρικό κανάλι, είτε το τραβούν διαμέσου ενός διάτρητου τοιχώματος."
    "Αυτή η προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει αν η συγκέντρωση του ferrofluid είναι γνωστή εκ των προτέρων και παραμένει σταθερή. Αλλά σε νερά μολυσμένα από μια πετρελαιοκηλίδα, η συγκέντρωση μπορεί να ποικίλει. Υποθέστε ότι το σύστημα διαχωρισμού αποτελείται από ένα κανάλι διακλάδωσης με μαγνήτες κατά μήκος της μιας πλευράς. Εάν η συγκέντρωση του πετρελαίου είναι μηδέν, το νερό θα ρέει και από τα δύο κανάλια. Αν η συγκέντρωση του πετρελαίου είναι χαμηλή, πολύ νερό θα καταλήξει να ρέει από τον κλάδο που προορίζεται για το πετρέλαιο, ενώ αντίστοιχα αν η συγκέντρωση πετρελαίου είναι υψηλή, ένα μέρος του πετρελαίου θα ρέει στον κλάδο που προορίζεται για το νερό."

    Μέχρι στιγμής, η μέθοδος αυτή έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική. Πάντως, ας ελπίσουμε ότι δεν θα προκύψει ποτέ η ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ένα τέτοιο σύστημα.