Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

9 Επιστημονικές Ανακαλύψεις που έγιναν εντελώς τυχαία






    Ίσως να ξέρεις πως πολλές εφευρέσεις ήταν απλώς "ατυχήματα", όπως ο φούρνος μικροκυμάτων. Σίγουρα έχεις ακούσει για το τζακπότ του Alexander Fleming, που ανακάλυψε την πενικιλίνη.

    Δεν είναι όμως, μόνο αυτά. Πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις έγιναν εντελώς τυχαία και κάποιες από αυτές τις χρησιμοποιείς καθημερινά:


1. Φωνόγραφος


    Καλοκαίρι 1877. Ο Thomas Edison παίζει με ένα αλουμινόχαρτο και ένα κυλινδρικό χαρτί ,το οποίο προορίζεται για να καταγράψει σήματα τηλέγραφου. Καταλάθος, ηχογραφεί την ίδια του την φωνή! Ο δρόμος πλέον είναι ανοιχτός για τον πρώτο φωνογράφο (aka γραμμόφωνο).



 

2. Σημειώσεις Post-It


    Αν δεν υπήρχαν αυτά τα μικρά μαγικά χαρτάκια, θα ξεχνούσες σίγουρα τα μισά πράγματα που χρειάζεσαι από το σούπερ μάρκετ. Η βάση για αυτά τα μικρά κομματάκια χαρτί ήταν μία επαναχρησιμοποιήσιμη, ευαίσθητη στην πίεση κόλλα που δημιουργήθηκε από τον χημικό Spencer Silver. Προσπαθούσε να προωθήσει την δημιουργία του, όμως κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Μέχρι τη στιγμή που ο συνάδελφός του Art Fry αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την κόλλα για να στεραιώσει έναν σελιδοδείκτη στο βιβλίο του. Κι έτσι, γεννήθηκε το Post-It note!



 

3. Bουλκανισμένο Καουτσούκ


    Ο Charles Goodyear εργαζόταν για χρόνια, προσπαθώντας να κατασκευάσει ένα ελαστικό το οποίο θα είναι ανθεκτικό, θα επεξεργάζεται εύκολα και δεν θα επηρεάζεται από την ζέστη και το κρύο. Η μεγάλη του ανακάλυψη έγινε μια μέρα, όταν καταλάθος χύθηκε ένα μείγμα από καουτσούκ, μόλυβδο και θείο στη σόμπα. Το μείγμα απανθρακώθηκε και έγινε σαν δέρμα. Τώρα, είναι η ουσία που βλέπουμε σε λάστιχα, παπούτσια και πολλά άλλα.



 

4. Ακτινοβολία


     Το 1896, ο φυσικός Henri Becquerel ήταν περίεργος ως προς το αν φυσικά υλικά φθορισμού μπορούν να δημιουργήσουν ακτίνες Χ, όταν αφεθούν στον ήλιο. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι έτυχε να είναι χειμώνας, και ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος. Έτσι, έβαλε όλα τα εργαλεία του , συμπεριλαμβανομένου ενός βράχου ουρανίου, τυλιγμένα σε ένα συρτάρι. Όταν ήρθε η ώρα και τους έβγαλε, ο βράχος είχε αφήσει ένα αποτύπωμα σε μια φωτογραφική πλάκα, χωρίς αυτή να έχει εκτεθεί στο φως. Με τη βοήθεια των Pierre και Marie Curie, ανακάλυψε πως ήταν λόγω της ακτινοβολίας.




5. Εκτυπωτής Ink Jet


    Ένας μηχανικός της Canon έβαλε ένα ζεστό κολλητήρι δίπλα από την πένα του. Μετά από λίγο η πένα αντέδρασε "φτύνοντας" μελάνι, κι έτσι έγινε η αρχή για την δημιουργία του εκτυπωτή ink jet.



 

6. Συνθετική χρωστική ουσία


    Ο χημικός William Perkin έψαχνε μια θεραπεία για την ελονοσία, όταν σκόνταψε σε μια μωβ μπογιά. Το 1856 ο ίδιος προσπαθούσε να φτιάξει μια τεχνητή μορφή κινίνης, και αντί γι' αυτό κατάφερε να φτιάξει μια σκούρη λάσπη. Είχε καλό μάτι όμως,  στα χρώματα, και αναγνώρισε μια μωβ απόχρωση, που μάλιστα ήταν και πολύ στην μόδα εκείνη την εποχή. Έτσι, απομόνωσε τα υλικά από τα οποία δημιουργήθηκε, κατοχύρωσε την πατέντα και άρχισε να κατασκευάζει και να πουλάει συνθετική χρωστική ουσία.



 

7. Δυναμίτης


    Ο Alfred Nobel είχε ένα εργοστάσιο νιτρογλυκερίνης. Εργαζόταν σε μια φόρμουλα, έτσι ώστε η νιτρογλυκερίνη να μπορούσε να δουλευτεί πιο εύκολα, γιατί ήταν ασταθής και μπορούσε να ανατιναχτεί τυχαία. Κάποια στιγμή, έριξε καταλάθος ένα φιαλίδιο νιτρογλυκερίνης στο πάτωμα, όμως για καλή του τύχη είχαν πέσει κομμάτια από πριονίδι μέσα στη φιάλη, κι έτσι δεν εξερράγη. Λίγο αργότερα δημιούργησε τον δυναμίτη, αναμειγνύοντας νιτρογλυκερίνη με μια μορφή διοξειδίου του πυριτίου.



 

8. Βαζελίνη


    O Robert Chesebrough προσπαθούσε να γίνει πωλητής ελαίων στην Πενσυλβάνια το 1859. Δεν χτύπησε ακριβώς φλέβα χρυσού- αρχικά ήταν κάτι σαν χρυσή παχύρρευστη μύξα. Πήρε την ουσία πίσω στο εργαστήριό του στη Νέα Υόρκη, την απομόνωσε από το πετρέλαιο, και διαπίστωσε πως η ουσία βοηθούσε στην επούλωση κοψιμάτων και πληγών, μεταξύ κι άλλων χρήσεων. Ο Chesebrough πίστευε τόσο πολύ στο δημιούργημά του, που έτρωγε μια κουταλιά από αυτό κάθε μέρα. Μέχρι που πέθανε...




9. Viagra


    Τι θα έκαναν οι άνδρες πάνω από τα 60 χωρίς βιάγκρα;
Το Viagra αναπτύχθηκε αρχικά ως θεραπεία για τη στηθάγχη από δυο ερευνητές της Pfizer τη δεκαετία του '80. Όταν εξέταζαν τις παρενέργειες του χαπιού, ανακάλυψαν πως αντί να ρυθμίζει την πίεση του αίματος, αυτό προκαλούσε στύση. Έτσι, η έρευνά τους άλλαξε, και προορίστηκε για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Το φάρμακο εγκρίθηκε το 1998, και στη συνέχεια η τρίτη ηλικία -και όχι μόνο- βρήκε την χαρά της!


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου